Στην παγκόσμια λογοτεχνία μεταξύ των πιο διάσημωνFabulists μπορούν να ονομαστούν δύο ονόματα: Aesop και Jean de Lafontaine. Ο πρώτος έζησε στην Αρχαία Ελλάδα και τα στοιχεία για τη ζωή του είναι περισσότερο παραμύθι. Η δεύτερη - στη Γαλλία, στο δεύτερο μισό του XVII αιώνα. Και πρόκειται για τον Γάλλο συγγραφέα μικρών μορφοποιητικών έργων που θα συζητηθούν σε αυτό το άρθρο.

Βιογραφικά στοιχεία

Η παιδική ηλικία του μεγάλου μυθιστορήματος περνούσε κοντάγραφικά δάση και πεδία. Ο Jean de Lafontaine ήταν γιος δασκάλου. Ήρθε από μια αρχαία πλούσια οικογένεια. Ο πατέρας ετοίμασε το γιο του για μια πνευματική καριέρα, η οποία δεν παρασύρει τον μελλοντικό φανατισμό. Αλλά για τα ηθικοποιητικά έργα, σκεφτόταν ήδη από την ενηλικίωση. Από νεαρή ηλικία ενδιαφερόταν κυρίως για τη φιλοσοφία. Η Lafontaine ήταν επίσης οπαδός της ποίησης, που τον ώθησε να δημιουργήσει ποιήματα, τα οποία, ωστόσο, δεν ήταν επιτυχημένα.

Σε ηλικία είκοσι έξι, ο Jean de Lafontaine παντρεύτηκε.Ωστόσο, αντιμετώπισε την οικογένειά του εξαιρετικά εύκολα. Η Lafontaine πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Παρίσι, μακριά από την οικογένειά του. Για πολύ καιρό, η μόνη πηγή εισοδήματος γι 'αυτόν ήταν η λογοτεχνική δημιουργικότητα.

Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα των συγχρόνων του, οδήγησε τους Γάλλουςη ζωή του ποιητή είναι ευτυχισμένη και επιπόλαιη. Για χρόνια δεν μπορούσα να δω την οικογένειά μου. Και μια φορά, αφού γνώρισε τον ήδη μεγαλωμένο γιο του σε ένα ευγενές σπίτι, δεν τον αναγνώριζε καν.

Πρώιμη δημιουργικότητα

Στο είδος της ποίησης και του δράματος, δημιούργησε το πρώτο τουτα έργα του Jean de Lafontaine. Οι μύθοι εμφανίστηκαν στο τέλος της δημιουργικότητας. Το πρώτο έργο, το οποίο ήταν σε θέση να δημοσιεύσει, ήταν μια μετάφραση του αρχαίου Ρωμαίου συγγραφέα Terence. Οι επόμενες δημιουργίες δημιουργήθηκαν επίσης υπό την επίδραση του αρχαίου δράματος.

"Dream in Wo"

Υπό την αιγίδα του Fouquet, Lafontaineδημιούργησε ένα ποίημα που δοξάρισε το παλάτι της χώρας. Μόνο τρία αποσπάσματα από αυτή την εργασία επέζησαν. Σε αυτά υπάρχει ένα μίγμα διαφόρων λογοτεχνικών μορφών και παρατηρείται η επιρροή των αρχαίων μεσαιωνικών συγγραφέων. Αλλά η αναγεννησιακή ποίηση είχε ιδιαίτερη επιρροή στην ποιητική της Lafontaine.

Παραμύθια

Η έμπνευση σχεδιάστηκε όχι μόνο στα έργααρχαίους συγγραφείς, αλλά και συγγραφείς της Αναγέννησης Jean de Lafontaine. Η βιογραφία αυτής της προσωπικότητας εξελίχθηκε υπό την επίδραση του χαρακτήρα του. Και η διάθεσή του ήταν πολύ απρόσεκτη και επιπόλαιη, γεγονός που του εμπόδισε για πολλά χρόνια την πρόσβαση στο δικαστήριο. Μόνο τα τελευταία χρόνια της ζωής του απέκλεισε τον ανέμελο τρόπο ζωής, ο οποίος επηρέασε θετικά το έργο του. Στη δεκαετία του εβδομήντα του XVII αιώνα Jean de Lafontaine δημοσίευσε δύο ιστορίες, που διαφέρουν από τα προηγούμενα έργα από την στυλιστική και την ποικιλία οικόπεδο. Για να γράψει αυτά τα έργα, εμπνεύστηκε από το έργο του Giovanni Boccaccio.

Να γίνει ένας τακτικός επισκέπτης ενός από τα μοντέρναΤο Παρίσι, η Lafontaine ήρθε υπό την αιγίδα των ανεξάρτητων μυαλών φιλοσόφων και μελετητών. Οι απόψεις τους έκαναν έκκληση στον ποιητή, ο οποίος ήταν ελεύθερος και απρόθυμος να διατηρήσει έναν τρόπο σκέψης, που εγκρίθηκε από την Καθολική Εκκλησία. Ο υποκριτικός ασκητισμός έγινε το θέμα της σάτιρας στο The Tales, αλλά αργότερα ο συγγραφέας αυτής της συλλογής αισθάνθηκε την ανάγκη να κοιτάξει κριτικά σε άλλες ανθρώπινες κακίες.

Μυστήρες

Αλλά όχι ως συγγραφέας κωμωδιών και παραμυθιών γνωστόςσήμερα Jean de Lafontaine. Η βιογραφία αυτού του ποιητή ενδιαφέρει τους σύγχρονους ανθρώπους, αφού ανήκει στον δημιουργό του νέου λογοτεχνικού είδους. Χορηγώντας το οικόπεδο από τον αρχαίο συγγραφέα, δημιούργησε μια ολόκληρη σειρά μύθων, οι οποίες στη συνέχεια μεταφράστηκαν από ποιητές σε άλλες γλώσσες. Παίρνοντας τη δημιουργία του Αισώπου ως πηγή, ο Jean de Lafontaine έγραψε το "Fox and Grapes" - ένας μύθος, ο οποίος αργότερα μεταφράστηκε στα ρωσικά από τον Ivan Krylov. Πολλά άλλα έργα του ρώσου ποιητή είναι επίσης πολύ ταλαντούχα, αλλά ακόμα μεταφράσεις από τους Γάλλους.

Λογοτεχνικό στυλ του La Fontaine

Ένα μοναδικό λογοτεχνικό ύφος κατέκτησε ο Jean deLafontaine. Οι μύθοι του δεν μπήκαν στην παγκόσμια λογοτεχνία, αν όχι για ένα είδος διδακτικού είδους, χάρη στο οποίο τα έργα του μεταφέρουν μια μάλλον νηφάλια προοπτική της ζωής στον αναγνώστη. Ο Rousseau και ο Lamartine διαφωνούσαν για το παιδαγωγικό όφελος της ανάγνωσης της ηθικής του Lafontaine. Η Lafontaine δεν μπορεί να ονομάζεται ηθική, αφού οι μύθοι του έχουν σαφώς την εμπιστοσύνη στο αναπόφευκτο της ανθρώπινης αντιπολίτευσης. Το έργο του είναι κοντά στη φιλοσοφία του Επίκουρου, ο οποίος μας διαβεβαίωσε ότι η ζωή πρέπει να αντιμετωπίζεται χωρίς διαταραχές και να μπορεί να τη βλέπει χωρίς εξωραϊσμό.

Ποιητική

Η δομή των έργων της Lafontaine περιλαμβάνειτο κύριο μέρος, την είσοδο και την υποχώρηση. Κάθε ένας από τους μύθους έχει μια ποικιλία ποιητικών μορφών. Η ποιητική μορφή υιοθετήθηκε τον XVII αιώνα όχι από όλους, γι 'αυτό γράφτηκαν ελεύθερα. Ο αυθεντικός χαρακτήρας, σύμφωνα με τον συγγραφέα και τους συγχρόνους του, ήταν πιο κατάλληλος για τον ελεύθερο στίχο.

Ο μυθιστοριογράφος Jean de Lafontaine είναι ο συγγραφέας για τον οποίουπήρχε μια άποψη ότι εργάστηκε από καιρό σε καιρό, μόνο με έμπνευση. Ωστόσο, η δημιουργική του κληρονομιά περιλαμβάνει πλάσματα που δημιουργούνται σε διάφορα είδη. Μεταξύ αυτών είναι μυθολογικά ποιήματα και κωμωδίες. Επιπλέον, η Lafontaine έγινε ο ιδρυτής του επιστημονικού περιγραφικού είδους. Στο έργο του υπάρχουν και λυρικές όπερες. Ωστόσο, στην παγκόσμια λογοτεχνία εισήλθε χάρη στη δημοσίευση με ένα πολύ μικρό όνομα - "Οι Μύθοι του Αισώπου, που καθορίζονται από τους στίχους του La Fontaine". Το έργο του είναι ένα υψηλό επίτευγμα της γαλλικής λογοτεχνίας. Και οι καλλιτεχνικές ανακαλύψεις της Lafontaine προκάλεσαν την ανάπτυξη του μυθιστορήματος στη λογοτεχνία άλλων χωρών.