Κανονική εργασία του ανθρώπινου σώματοςείναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο σύνολο διαδικασιών, ένα από τα οποία είναι ο μεταβολισμός νερού-αλατιού. Όταν βρίσκεται σε κανονική κατάσταση, ένα άτομο δεν βιάζεται να βελτιώσει την υγεία του, αλλά μόλις υπάρξουν πραγματικά αισθητές αποκλίσεις, πολλοί προσπαθούν αμέσως να εφαρμόσουν διαφορετικά μέτρα. Για να αποφευχθεί αυτό, είναι καλύτερο να καταλάβετε εκ των προτέρων τι είναι η ανταλλαγή νερού-αλατιού και για ποιο λόγο είναι τόσο σημαντικό να τη διατηρήσετε σε κανονική κατάσταση. Επίσης σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τις κύριες παραβιάσεις και τους τρόπους για την αποκατάστασή του.

Τι είναι αυτό;

Ο μεταβολισμός νερού-αλατιού είναι ένας συνδυασμόςη πρόσληψη ηλεκτρολυτών και υγρών στο σώμα, καθώς και τα κύρια χαρακτηριστικά της αφομοίωσής τους και της περαιτέρω κατανομής τους σε εσωτερικούς ιστούς, όργανα, μέσα, καθώς και όλες τις πιθανές διαδικασίες απομάκρυνσής τους από το ανθρώπινο σώμα.

Το γεγονός ότι από μόνοι τους οι άνθρωποι είναι περισσότερο από το μισόαποτελούνται από νερό, κάθε άνθρωπος γνωρίζει από την παιδική ηλικία και είναι αρκετά ενδιαφέρον το γεγονός ότι η συνολική ποσότητα του υγρού στο σώμα μας αλλάζει και καθορίζεται από έναν αρκετά μεγάλο αριθμό παραγόντων, όπως την ηλικία, τη συνολική μάζα λίπους και τον αριθμό αυτών των ηλεκτρολυτών. Εάν ένα νεογέννητο άτομο αποτελείται από νερό περίπου 77%, τότε ο ενήλικας περιλαμβάνει μόνο το 61% και οι γυναίκες - και συνολικά το 54%. Έτσι, η χαμηλή περιεκτικότητα σε νερό στο σώμα των γυναικών οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν έναν ελαφρώς διαφορετικό μεταβολισμό νερού-αλατιού και υπάρχει επίσης ένας αρκετά μεγάλος αριθμός λιποκυττάρων.

Κύρια χαρακτηριστικά

Η συνολική ποσότητα του υγρού στο ανθρώπινο σώμα ορίζεται περίπου ως εξής:

• Περίπου 65% κατανέμεται στο ενδοκυτταρικό υγρό και επίσης σχετίζεται με φωσφορικά και κάλιο, τα οποία είναι ανιόν και κατιόν, αντίστοιχα.
• Περίπου το 35% είναι ένα εξωκυτταρικό υγρό που είναι κυρίως στο αγγειακό υπόστρωμα και είναι ένας ιστός και ένα διάμεσο υγρό.

Μεταξύ άλλων, αξίζει να σημειωθεί ότι,ότι το νερό στο ανθρώπινο σώμα βρίσκεται σε ελεύθερη κατάσταση, διατηρείται συνεχώς από κολλοειδή ή παίρνει ένα άμεσο μέρος στο σχηματισμό και την αποσύνθεση των πρωτεϊνών, των λιπών και των υδατανθρακικών μορίων. Διαφορετικοί ιστοί έχουν διαφορετική αναλογία δεσμευμένου, ελεύθερου και συντακτικού νερού, το οποίο επίσης επηρεάζει άμεσα τη ρύθμιση του μεταβολισμού νερού-αλατιού.

Σε σύγκριση με το πλάσμα αίματος, καθώς και ένα ειδικόενδοκυτταρικό υγρό, ο ιστός χαρακτηρίζεται από την παρουσία επαρκώς μεγάλης ποσότητας ιόντων μαγνησίου, καλίου και φωσφορικών ενώσεων, καθώς και από μια τόσο μεγάλη συγκέντρωση ασβεστίου, νατρίου, χλωρίου και ειδικών διττανθρακικών ιόντων. Αυτή η διαφορά οφείλεται στο γεγονός ότι το τριχοειδές τοίχωμα για πρωτεΐνες έχει μάλλον χαμηλή διαπερατότητα.

Η σωστή ρύθμιση του μεταβολισμού νερού-αλατιού στοοι υγιείς άνθρωποι παρέχουν όχι μόνο τη διατήρηση μίας σταθερής σύνθεσης, αλλά και τον απαραίτητο όγκο σωματικών υγρών, διατηρώντας την ισορροπία όξινου βάρους και επίσης την πρακτικά ίδια συγκέντρωση των απαραίτητων οσμωτικώς δραστικών ουσιών.

Κανονισμού

Πρέπει να καταλάβετε σωστά πώς λειτουργείμεταβολισμός νερού-αλατιού. Οι λειτουργίες ρύθμισης εκτελούνται από διάφορα φυσιολογικά συστήματα. Πρώτον, οι εξειδικευμένοι υποδοχείς αντιδρούν σε όλες τις πιθανές αλλαγές στη συγκέντρωση οσμωτικώς δραστικών ουσιών, ιόντων, ηλεκτρολυτών, καθώς και στην ποσότητα υγρού που υπάρχει. Στο μέλλον, τα σήματα αποστέλλονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα ενός ατόμου και μόνο τότε το σώμα αρχίζει να αλλάζει την πρόσληψη νερού, καθώς και την απομόνωσή του και τα απαραίτητα άλατα και έτσι ρυθμίζονται τα συστήματα ανταλλαγής νερού-αλατιού.

Εξάλειψη ιόντων, νερού και ηλεκτρολυτών από τους νεφρούςΕίναι υπό τον άμεσο έλεγχο του νευρικού συστήματος και μια ποικιλία ορμονών. Κατά τη διάρκεια της ρύθμισης του νερού και άλατος ανταλλαγή συμμετέχουν επίσης φυσιολογικώς δραστικές ουσίες που παράγονται στο νεφρό. Η συνολική περιεκτικότητα σε νάτριο μέσα στο σώμα προσαρμόζεται συνεχώς στο νεφρό που είναι υπό ΚΝΣ ελέγχονται μέσω εξειδικευμένων natrioretseptory συνεχώς αποκρίνονται στην εμφάνιση τυχόν αλλαγές περιεχομένου νατρίου εντός των υγρών του σώματος, καθώς και οσμωϋποδοχέων και volyumoretseptory συνεχώς την ανάλυση της ωσμωτικής πίεσης του εξωκυτταρικού και του όγκου του κυκλοφορούντος υγρό.

Για τη ρύθμιση της ανταλλαγής καλίου μέσα στον άνθρωποτο σώμα είναι υπεύθυνο για το κεντρικό νευρικό σύστημα, το οποίο χρησιμοποιεί διάφορες ορμόνες μεταβολισμού νερού-αλατιού, καθώς και όλα τα είδη κορτικοστεροειδών, συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης και της αλδοστερόνης.

Η ρύθμιση της ανταλλαγής χλωρίου εξαρτάται άμεσα από τηντην ποιότητα των νεφρών και από το σώμα τα ιόντα εκκρίνονται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων μαζί με τα ούρα. Η συνολική ποσότητα εκκρινόμενου χλωριούχου νατρίου εξαρτάται άμεσα από τη χρησιμοποιούμενη διατροφή του ανθρώπου, τη δραστικότητα επαναρρόφησης νατρίου, την ισορροπία όξινης βάσης, την κατάσταση της σωληνωτής συσκευής των νεφρών, καθώς και τη μάζα άλλων στοιχείων. Η ανταλλαγή χλωριδίων συνδέεται άμεσα με την ανταλλαγή νερού, οπότε η ρύθμιση του μεταβολισμού νερού-αλατιού στο σώμα επηρεάζει πολλούς άλλους παράγοντες της κανονικής λειτουργίας διαφόρων συστημάτων.

Ποιο είναι το πρότυπο;

Ο τεράστιος αριθμός διαφορετικών φυσιολογικώνοι διαδικασίες που συμβαίνουν στο σώμα μας εξαρτώνται άμεσα από τον συνολικό αριθμό αλάτων και υγρών. Αυτή τη στιγμή είναι γνωστό ότι, για να αποφευχθεί η παραβίαση του μεταβολισμού νερού-αλατιού, ένα άτομο πρέπει να πίνει περίπου 30 ml νερού ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα. Το ποσό αυτό είναι αρκετό για να παρέχει στο σώμα μας τις σωστές ποσότητες ορυκτών. Σε αυτή την περίπτωση, το νερό θα χυθεί σε διάφορα κύτταρα, αγγεία, ιστούς και αρθρώσεις και επίσης θα διαλύσει και στη συνέχεια θα ξεπλύνει όλα τα είδη ζωτικής δραστηριότητας. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ο μέσος όρος του νερού που καταναλώνεται καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας στους ανθρώπους είναι σχεδόν όχι περισσότερο από δυόμισι λίτρα και ένας τέτοιος όγκος συχνά σχηματίζεται κατά προσέγγιση ως εξής:

• μέχρι 1 λίτρο φτάνουμε από το φαγητό.
• μέχρι 1,5 λίτρα - λόγω της κατανάλωσης απλού ύδατος.
• 0,3-0,4 λίτρα - σχηματισμός νερού οξείδωσης.

Ρύθμιση του μεταβολισμού νερού-αλατιού στο σώμαεξαρτάται άμεσα από την ισορροπία μεταξύ του ποσού της απόδειξής του, καθώς και της κατανομής για μια ορισμένη χρονική περίοδο. Εάν κατά τη διάρκεια της ημέρας το σώμα πρέπει να πάρει περίπου 2,5 λίτρα, τότε στην περίπτωση αυτή, περίπου την ίδια ποσότητα και θα αποβάλλεται από το σώμα.

Μεταβολισμός νερού-αλατιού στο ανθρώπινο σώμαρυθμίζεται από ένα ολόκληρο σύμπλεγμα όλων των πιθανών νευροενδοκρινικών αντιδράσεων, οι οποίες στοχεύουν κυρίως στη σταθερή διατήρηση ενός σταθερού όγκου, καθώς και στην οσμωτική πίεση του εξωκυτταρικού τομέα και, ιδιαίτερα, στο πλάσμα αίματος. Παρά το γεγονός ότι οι διάφοροι μηχανισμοί για τη διόρθωση αυτών των παραμέτρων είναι αυτόνομοι, και οι δύο είναι εξαιρετικά σημαντικοί.

Λόγω αυτού του κανονισμού, επιτυγχάνεται υποστήριξητο πιο σταθερό επίπεδο συγκέντρωσης ιόντων και ηλεκτρολυτών που βρίσκονται στο εξωκυτταρικό και ενδοκυτταρικό υγρό. Μεταξύ των βασικών κατιόντων του σώματος είναι το κάλιο, το νάτριο, το μαγνήσιο και το ασβέστιο, ενώ τα ανιόντα είναι διττανθρακικό, χλώριο, θειικό και φωσφορικό.

Παραβάσεις

Δεν είναι δυνατόν να πούμε σε ποιο σίδηρο εμπλέκεταιανταλλαγή νερού-αλατιού, καθώς σε αυτή τη διαδικασία εμπλέκεται ένας τεράστιος αριθμός από μια ποικιλία οργάνων. Για το λόγο αυτό, κατά τη διαδικασία της λειτουργίας του οργανισμού, μπορεί να εκδηλωθεί μια ευρεία ποικιλία παραβιάσεων που αποδεικνύουν αυτό το πρόβλημα, μεταξύ των οποίων είναι τα εξής:

• την εμφάνιση οιδήματος,
• συσσώρευση μιας μεγάλης ποσότητας υγρού μέσα στο σώμα ή, αντίθετα, της ανεπάρκειας του.
• παραβίαση της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών.
• αύξηση ή μείωση της οσμωτικής πίεσης του αίματος.
• αλλαγή στην κατάσταση όξινης βάσης.
• αύξηση ή μείωση της συγκέντρωσης ορισμένων συγκεκριμένων ιόντων.

Συγκεκριμένα παραδείγματα

Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε σωστά ότι ένα πλήθος οργάνωνσυμμετέχει στη ρύθμιση του μεταβολισμού νερού-αλατιού, επομένως, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι άμεσα δυνατό να προσδιοριστεί η συγκεκριμένη αιτία του προβλήματος. Βασικά, η ισορροπία του νερού καθορίζεται άμεσα από το πόσο νερό εγχέεται και απομακρύνεται από το σώμα μας και τυχόν διαταραχές αυτού του μεταβολισμού σχετίζονται άμεσα με την ισορροπία των ηλεκτρολυτών και αρχίζουν να εκδηλώνονται ως ενυδάτωση και αφυδάτωση. Η υπέρμετρη έκφραση της περίσσειας είναι ένα οίδημα, δηλαδή, υπερβολικό υγρό που περιέχεται σε διάφορους ιστούς του σώματος, στους ενδοκυτταρικούς χώρους και στις ορολογικές κοιλότητες, που συνοδεύεται από εξασθενημένη ισορροπία ηλεκτρολυτών.

Στην περίπτωση αυτή, η αφυδάτωση, με τη σειρά της, χωρίζεται σε δύο κύριους τύπους:

• χωρίς μια ισοδύναμη ποσότητα κατιόντων, στην οποία γίνεται αισθητή η συνεχής δίψα και το νερό που περιέχεται στα κύτταρα εισέρχεται στον ενδιάμεσο χώρο.
• με την απώλεια νατρίου, η οποία συμβαίνει απευθείας από το εξωκυτταρικό υγρό και συνήθως δεν συνοδεύεται από δίψα.

Όλα τα είδη παραβιάσεων του ισοζυγίου νερούεκδηλώνονται όταν μειώνεται ή αυξάνεται ο συνολικός όγκος του κυκλοφορούντος υγρού. Η υπερβολική αύξηση συχνά εκδηλώνεται λόγω της υδρεμίας, δηλαδή της αύξησης της συνολικής ποσότητας νερού στο αίμα.

Ανταλλαγή νατρίου

Γνώση διαφόρων παθολογικών καταστάσεων, μεπου εμφανίζουν αλλαγές στη σύνθεση ιόντων του πλάσματος του αίματος ή τη συγκέντρωση ορισμένων ιόντων σε αυτό, είναι αρκετά σημαντική για τη διαφορική διάγνωση ενός αριθμού ασθενειών. Όλα τα είδη παραβιάσεων στην ανταλλαγή νατρίου στο σώμα αντιπροσωπεύονται από την περίσσεια, ανεπάρκεια ή διάφορες μεταβολές στη διανομή του σε όλο το σώμα. Το τελευταίο συμβαίνει όταν υπάρχει κανονική ή μεταβληθείσα ποσότητα νατρίου.

Το έλλειμμα μπορεί να είναι:

• Αλήθεια. Είναι λόγω της απώλειας νερού, και το νάτριο, το οποίο συχνά εκδηλώνεται στο σώμα σε ανεπαρκή πρόσληψη αλατιού και επίσης πολύ ισχυρή εφίδρωση, πολυουρία, εκτεταμένα εγκαύματα, απόφραξη του εντέρου, και ακόμα πολλές άλλες διαδικασίες.
• Σχετική. Μπορεί να αναπτυχθεί σε σχέση με την υπερβολική χορήγηση υδατικών διαλυμάτων με ρυθμό που υπερβαίνει την απελευθέρωση νερού από τους νεφρούς.

Η περίσσεια διαφέρει επίσης με παρόμοιο τρόπο:

• Αλήθεια. Χορηγείται σε έναν ασθενή προκαλέσει οποιαδήποτε διαλύματα άλατος, πάρα πολύ την κατανάλωση κοινού άλατος, διάφορες καθυστερήσεις απέκκριση νατρίου από τους νεφρούς, καθώς και η υπερβολική παραγωγή ή την υπερβολική παρατεταμένη χορήγηση γλυκοκορτικοειδών.
• Σχετική. Συχνά παρατηρείται παρουσία αφυδάτωσης και είναι η άμεση αιτία της υπερ-ενυδάτωσης και η περαιτέρω ανάπτυξη όλων των ειδών οίδημα.

Άλλα προβλήματα

Οι κύριες παραβιάσεις στην ανταλλαγή καλίου, η οποία είναι σχεδόν εντελώς (κατά 98%) είναι στο ενδοκυτταρικό υγρό, φαίνεται να είναι υπερκαλιαιμία και υποκαλιαιμία.

Η υποκαλιαιμία εμφανίζεται όταν υπάρχει υπερβολικήποσότητα προϊόντων ή, στην περίπτωση εξωτερικής αλδοστερόνης ή γλυκοκορτικοειδών, που προκαλούν υπερβολική έκκριση καλίου στα νεφρά. Επίσης, αυτό μπορεί να συμβεί στην περίπτωση ενδοφλέβιας χορήγησης διαφόρων διαλυμάτων ή ανεπαρκούς ποσότητας καλίου που εισέρχεται στο σώμα μαζί με τα τρόφιμα.

Υπερκαλιαιμία είναι μια συχνή συνέπεια της ζημίας, νηστεία μειωμένος όγκος του αίματος και η υπερβολική χορήγηση διαφόρων διαλυμάτων καλίου.

Ανάκτηση

Ομαλοποίηση του μεταβολισμού του νερού-αλατιού των νεφρών μπορεί να είναιχρησιμοποιώντας εξειδικευμένα φαρμακευτικά παρασκευάσματα που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να τροποποιήσει το συνολικό περιεχόμενο του ηλεκτρολύτη, ιόντα υδρογόνου και ύδατος. Υποστήριξη και προσαρμογή από τους κύριους παράγοντες της ομοιόστασης σε βάρος μιας συνεκτικής εργασίας της απέκκρισης, ενδοκρινικό και το αναπνευστικό σύστημα. Κάθε, ακόμη και οι πιο μικρές αλλαγές στο περιεχόμενο του νερού ή ηλεκτρολυτών μπορεί να οδηγήσει σε πολύ σοβαρές συνέπειες, μερικά από τα οποία απειλούν ακόμη και την ανθρώπινη ζωή.

Τι διορίζουν;

Για να ομαλοποιήσετε το μεταβολισμό νερού-αλατιού ενός ατόμου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα εξής:

• Μαγνήσιο και ασπαραγινικό κάλιο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, συνταγογραφείται αποκλειστικά ως συμπλήρωμα στην κύρια θεραπεία για καρδιακή ανεπάρκεια, διάφορες διαταραχές του καρδιακού ρυθμού ή εμφάνιση εμφράγματος του μυοκαρδίου. Απορρίπτεται επαρκώς όταν λαμβάνεται από το στόμα, μετά από την οποία εκκρίνεται από τα νεφρά.
• Διττανθρακικό νάτριο. Βασικά αποδίδεται στην παρουσία του δωδεκαδακτυλικού έλκους και το στομάχι, μεταβολική οξέωση, καθώς και γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα η οποία συμβαίνει όταν μια μέθη, μόλυνση, ή διαβήτη, και κατά τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου. Επαρκώς εξουδετερώνει ταχέως άλας γαστρικού οξέος, και επίσης παρέχει εξαιρετικά γρήγορη αντιόξινο αποτέλεσμα και ενισχύει την συνολική ανάκτηση της γαστρίνης με δευτερεύουσα ενεργοποίηση της έκκρισης.
• Χλωριούχο νάτριο. Είναι αποδεκτή παρουσία μεγάλων απωλειών εξωκυτταρικού υγρού ή παρουσία ανεπαρκούς πρόσληψης. Επίσης, πολύ συχνά οι γιατροί προτείνουν να το χρησιμοποιήσετε για υπονατριαιμία, υποχλωραιμία, εντερική απόφραξη και κάθε είδους δηλητηρίαση. Αυτή η θεραπεία έχει επανυδατωτική και αποτοξινωτική δράση και επίσης παρέχει αποκατάσταση ανεπάρκειας νατρίου παρουσία διαφόρων παθολογικών καταστάσεων.
• Κιτρικό νάτριο. Χρησιμοποιείται για τη διασφάλιση της σταθεροποίησης των δεικτών αίματος. Είναι ένα συνδετικό υλικό για το ασβέστιο, καθώς και ένας αναστολέας της αιμοκάθαρσης. Περαιτέρω αυξάνει τη συνολική περιεκτικότητα σε νάτριο στο σώμα και αυξάνει τα αποθέματα αλκαλικών κυττάρων, γεγονός που προσφέρει θετική επίδραση.
• Υδροξυαιθυλικό άμυλο. Χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια των εργασιών, καθώς και εγκαύματα, τραυματισμοί, οξεία απώλεια αίματος και διάφορες μολυσματικές ασθένειες.

Έτσι, μπορείτε να ομαλοποιήσετεμεταβολισμού νερού-αλατιού και να επιστρέψει το σώμα στο φυσιολογικό. Για να επιλέξετε μια συγκεκριμένη πορεία θεραπείας θα πρέπει να είναι μόνο ένας γιατρός υψηλής εξειδίκευσης, δεδομένου ότι μόνη της μπορεί να επιδεινώσει σημαντικά την πάθηση.