Στη δομή της εξωτερικής οικονομικής πολιτικής οποιουδήποτεένας ιδιαίτερος ρόλος διαδραματίζει η νομισματική πολιτική, η οποία περιλαμβάνει ένα σύνολο μέτρων για τη διατήρηση της σταθερότητας της κρατικής νομισματικής μονάδας και τη διασφάλιση των εξωτερικών εμπορικών οικονομικών σχέσεων, οι οποίες αποσκοπούν στην επίτευξη των κατευθυνόμενων κατευθυντήριων γραμμών μακροοικονομικής ανάπτυξης. Η νομισματική πολιτική θεωρείται επίσης αναπόσπαστο μέρος του παγκόσμιου μακροοικονομικού συστήματος του κράτους, μαζί με σημαντικά στοιχεία όπως τα φορολογικά, νομισματικά και διαρθρωτικά επενδυτικά συστήματα. Ας εξετάσουμε αυτή την έννοια με περισσότερες λεπτομέρειες.

Η νομισματική πολιτική είναι ένας μηχανισμός νομισματικής πολιτικήςη οποία καθορίζει την επίσημη θέση της χώρας όσον αφορά τον έλεγχο της κυκλοφορίας των συναλλαγματικών κεφαλαίων και ορισμένους συναλλαγματικούς περιορισμούς καθώς και το καθεστώς συναλλαγματικών ισοτιμιών. Τα κυριότερα μέσα νομισματικής πολιτικής είναι η επιδότηση, η παρέμβαση και η ισοτιμία. Από νομική άποψη, αυτή η κρατική πολιτική καθορίζεται από τη νομισματική νομοθεσία, η οποία ρυθμίζει τη διαδικασία διεξαγωγής συναλλαγών σε χρυσό και νόμισμα σε ολόκληρη τη χώρα.

Η νομισματική πολιτική περιλαμβάνει τόσο σημαντικόόπως η ρύθμιση των συναλλαγματικών ισοτιμιών, η διαχείριση της μετατρεψιμότητας του εθνικού νομίσματος και η πολιτική παρακολούθησης των κρατικών χρυσών και συναλλαγματικών αποθεμάτων. Με τη βοήθεια δύο πολικών αντίθετων συστημάτων ρύθμισης των συναλλαγματικών ισοτιμιών, το κράτος καθορίζει μία ή άλλη μορφή νομισματικής πολιτικής. Υπάρχουν σταθερές και κυμαινόμενες συναλλαγματικές ισοτιμίες. Στο εύρος μεταξύ αυτών των παραλλαγών είναι δυνατοί πολλοί διαφορετικοί συνδυασμοί, που δίνουν ιδιαίτερη ευελιξία στη νομισματική πολιτική.

Η επιλογή του καθεστώτος νομισματικής πολιτικήςη κυβέρνηση της χώρας, επηρεάζει ριζικά το επίπεδο των τιμών των καταναλωτικών αγαθών που πωλούνται τόσο στην εγχώρια όσο και στην ξένη αγορά. Η νομισματική πολιτική - μια εξαιρετικά δυναμική δομή, το σχήμα του και τα στοιχεία που μπορεί να αλλάξει κάτω από την επίδραση των διαφόρων παραγόντων της εξέλιξης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού τομέα, η οικονομική κατάσταση της χώρας, ο όγκος της βιομηχανικής παραγωγής, η ισορροπία δυνάμεων στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, και άλλα όχι λιγότερο σημαντικές προϋποθέσεις.

Η πιο αποτελεσματική μέθοδος διεξαγωγής του νομίσματοςπολιτική - το σύνθημα του συστήματος, το οποίο προβλέπει τη ρύθμιση του εθνικού νομίσματος μέσω της αγοράς και πώλησης ξένων κεφαλαίων. Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Για παράδειγμα, οι συναλλαγματικοί περιορισμοί και οι παρεμβάσεις, η διαφοροποίηση των αποθεμάτων χρυσού και ξένου συναλλάγματος και άλλα.

Τώρα υπάρχουν περισσότερες από δώδεκαδιαφορετικά καθεστώτα νομισματικής πολιτικής. Ορισμένα κράτη, που ασκούν οικονομικές μεταρρυθμίσεις μεγάλης κλίμακας, έχουν καταφύγει στη στρατηγική της διπλής αγοράς συναλλάγματος, η οποία περιλαμβάνει το διαχωρισμό ενός ενιαίου συστήματος σε δύο μέρη: το επίσημο τομέα που θα χρησιμοποιηθούν για εμπορικές συναλλαγές, και ο τομέας της αγοράς, η οποία φιλοξενεί μια ποικιλία των οικονομικών και ανταλλαγή λειτουργίες.

Αλλά οι παραδοσιακές μέθοδοι της νομισματικής πολιτικής εξακολουθούν να παραμένουν υποτιμητικές (μείωσης του ποσοστού της δικής της νομισματικής μονάδας σε σχέση με το δολάριο) και της ανατίμησης - αυξάνοντας το ποσοστό αυτό.