Τι είναι η ουτοπία; Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται (κυρίως) σε μια ποικιλία φανταστικών έργων. Δηλώνουν μια κοινωνία τέλεια και τέλεια. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1516 από τον πολιτικό και ανθρωπιστικό Thomas More. Αυτό ήταν το όνομα ενός φανταστικού νησιού στο οποίο όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι μεταξύ τους. Λίγο αργότερα, ο όρος "ουτοπία" ήρθε σε ευρεία χρήση. Είναι ακόμα σχετικός.

Τι είναι η ουτοπία; Μπορείτε να δώσετε μόνο μια πολύ γενική μεταγραφή, επειδή κάθε συγγραφέας και φιλόσοφος ο ίδιος καθορίζει το είδος της κοινωνίας μπορεί να θεωρηθεί ιδανικό. Σε μια κατεύθυνση όπως η Ουτοπία, διακρίνονται τρεις κύριες τάσεις.

Πρώτον, είναι ένα μοντέλο της ιδανικής κατάστασης, στοη οποία καθοδηγείται από την ταχεία εξέλιξη της επιστήμης, από πολυάριθμες ανακαλύψεις και εφευρέσεις. Αυτό το ρεύμα μπορεί να χαρακτηριστεί ως τεχνοκρατική ουτοπία.

Δεύτερον, αυτός είναι ένας ιδανικός κόσμος, το μεγαλείο του οποίου επιτυγχάνεται χάρη στην τέλεια διάταξη του πολιτικού μηχανισμού.

Τρίτον, πρόκειται για μια εξελικτική κοινωνιολογική ουτοπία, η οποία είναι το αποτέλεσμα της συνεχούς εξέλιξης και αυτο-βελτίωσης του κάθε ατόμου.

Τι μπορεί να υποδηλωθεί με αυτόν τον όρο; Τι είναι η ουτοπία; Όπως ήδη αναφέρθηκε, καταρχάς - αυτή είναι η εικόνα του τέλειου συστήματος της κοινωνίας. Μια ουτοπία μπορεί να είναι ένα συγκεκριμένο στυλ σκέψης ή ένα λογοτεχνικό είδος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σύγχρονοι συγγραφείς καιοι φιλόσοφοι, σε αντίθεση με τους προκατόχους τους, αναφέρονται στην ιδέα μιας ιδανικής παγκόσμιας τάξης με ένα σωστό σκεπτικισμό. Χρειαζόμαστε αυτή την έννοια στην κοινωνία μας, αυτό το ανέφικτο όνειρο; Φυσικά, είναι απαραίτητο, επειδή η ιδέα της ουτοπίας θα υπάρχει όσο ένα άτομο βλέπει τις αδυναμίες του γύρω κόσμου και θέλει να τα εξαλείψει. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για την πρόοδο σε όλους τους τομείς της ζωής.

Μια ιδέα όπως η Ουτοπία έχει τη δική τηςτο αντίθετο είναι μια αντι-ουτοπία. Αυτή η κατεύθυνση έγινε εξαιρετικά δημοφιλής μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αντιουτοπία είναι μια παγκόσμια τάξη που εμπνέει μόνο φρίκη και αηδία. Συχνά, αυτό το είδος είναι ένα είδος σαρκασμού σε σχέση με την ιδέα μιας ιδανικής ζωής. Εδώ μπορείτε να εντοπίσετε ιστορικές παραλληλίες. Το είδος της αντι-ουτοπίας έγινε ιδιαίτερα επίκαιρο όταν ορισμένα κράτη προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν το όνειρο μιας ιδανικής παγκόσμιας τάξης. Περιττό να πούμε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες έχουν μόνο αρνητικές συνέπειες, πολλές επαναστάσεις και θανάτους. Συχνά, τα έργα που γράφονται στο συγκεκριμένο είδος, υποδηλώνουν ότι όχι πάντα οι καλές πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην αλλαγή της ζωής όλων των ανθρώπων αποδεικνύονται θετικά, διότι κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιδέα μιας ιδανικής παγκόσμιας τάξης.

Τέτοιες περιοχές όπως η ουτοπία και η δυστοπία,είναι εξαιρετικά σχετικές προς το παρόν. Πολλοί άνθρωποι ανησυχούν πολύ για τις ταχείες αλλαγές που συμβαίνουν στον κόσμο, επειδή είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε από πού μπορούν να οδηγήσουν. Ανθρώπινη φαντασίωση καθώς έρχεται προς τα εμπρός, αντλώντας μια ευχάριστη και μερικές φορές φρικτή εικόνα του κόσμου. Αυτές οι κατευθύνσεις είναι αρκετά δύσκολο να αποκαλούν συνηθισμένη μυθοπλασία Συχνά πρόκειται για σοβαρές φιλοσοφικές σκέψεις που βασίζονται σε σύγχρονες πραγματικότητες και σας κάνουν να σκεφτείτε τη ζωή και το μέλλον της ανθρωπότητας.

Τώρα ξέρετε τι είναι η ουτοπία. Διάσημοι βιβλία που έχουν γραφτεί σε αυτό το είδος είναι η «Πόλη του Ήλιου» των Campanella, «Micromegas» από τον Βολταίρο, «Η Νέα Ατλαντίς» Μπέικον, «Το 2000,» Bellani και πολλά άλλα. Διάσημα έργα τέχνης, γραμμένο σύμφωνα με την κατεύθυνση της δυστοπία, το «1984» του Όργουελ «Εμείς» Zamyatin, «Ο άρχοντας των μυγών» Golding, «A Clockwork Orange» Burgess, «Fortune Το Begum του» Ιούλιος Βερν «Akselerando» Charles Stross, και άλλα.