Η σχιζοφρένεια είναι αρκετά συνηθισμένηνόσου. Διαγνωσθεί όχι μόνο σε ενήλικες, αλλά και σε παιδιά. Ποια είναι η ουσία αυτής της ασθένειας; Πολλοί γονείς δεν γνωρίζουν την απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Μόνο οι ειδικοί έχουν μια ιδέα για τη φύση της νόσου. Έτσι, η σχιζοφρένεια σε ένα παιδί, τα συμπτώματα, η διάγνωση και η θεραπεία της πάθησης είναι θέματα στα οποία κάποιος πρέπει να καταλάβει.

Σχιζοφρένεια: αποκρυπτογράφηση του όρου και επικράτηση της νόσου

Ο παραπάνω όρος δηλώνει μια διαταραχήτον εγκέφαλο. Όταν εμφανίζονται σημάδια σχιζοφρένειας: η ανθρώπινη συμπεριφορά και οι ψυχικές λειτουργίες παραβιάζονται. Προηγουμένως, αυτή η ασθένεια ονομάζεται ψυχική ασθένεια, παραφροσύνη, παραφροσύνη. Το 1896, ο E. Kraepelin άρχισε να εφαρμόζει την έννοια της «πρώιμης άνοιας» στην ασθένεια. Μόνο από το 1911 άρχισε να χρησιμοποιεί τον όρο "σχιζοφρένεια" χάρη στην E. Bleuler.

Η σχιζοφρένεια, σύμφωνα με τις στατιστικές,υποφέρει λιγότερο από το 1% των κατοίκων του πλανήτη μας. Περίπου το 10% αυτού του αριθμού είναι τα παιδιά. Μπορούν να αναπτύξουν την ασθένεια σε διαφορετικές ηλικίες. Για το λόγο αυτό, οι ειδικοί υποδιαιρούν την ασθένεια σε ομάδες:

• σχιζοφρένεια της πρώιμης και προσχολικής ηλικίας.
• σχιζοφρένεια της σχολικής ηλικίας.
• σχιζοφρένεια της εφηβείας.

Οι αιτίες της σχιζοφρένειας στα παιδιά

Οι απόψεις των σύγχρονων ειδικών για τις αιτίεςΗ εμφάνιση της νόσου βασίζεται σε ένα μοντέλο προδιάθεσης και στρες. Σύμφωνα με αυτήν, ένας τεράστιος ρόλος διαδραματίζει η αλληλεπίδραση της προδιάθεσης με προστατευτικούς και παράγοντες άγχους στη διαδικασία ανάπτυξης. Η προδιάθεση αυτή καθαυτή περιλαμβάνει:

• μεταφορά γονιδίων, λόγω της οποίας το παιδί μπορεί να αναπτύξει μια ασθένεια.
• παθολογικές διεργασίες που εμφανίζονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
• έλλειψη προϋποθέσεων για την κατάρτιση.

Αγχωτικοί παράγοντες είναι γεγονότα πουαυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης ασθένειας όπως η σχιζοφρένεια σε ένα παιδί. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά λόγω του θανάτου ενός συγγενή. Οι αρνητικοί παράγοντες περιλαμβάνουν επίσης τις πηγές χρόνιου στρες. Ένα παράδειγμα είναι η τραχιά μεταχείριση ενός παιδιού. Αξίζει να σημειωθεί ότι η γενετική προδιάθεση δεν αναπτύσσει πάντα σχιζοφρένεια. Η ασθένεια συμβαίνει με μια επαρκώς ισχυρή επίδραση των παραγόντων στρες και με την προϋπόθεση ότι ένα άτομο δεν διαθέτει επαρκείς πόρους για να αντισταθεί στην ασθένεια.

Χαρακτηριστικά της πρώιμης και προσχολικής σχιζοφρένειας

Οι στατιστικές δείχνουν ότι περίπου το 69%παιδιά της πρώιμης και προσχολικής ηλικίας, η ασθένεια αρχίζει πριν από την ηλικία των 3 ετών. Μπορεί να εμφανιστεί σχιζοφρένεια σε παιδί 2 ετών. Το 26% των μωρών αναπτύσσεται μεταξύ 3 και 5 ετών. Σε άλλα παιδιά, η νόσος διαγνωρίζεται σε 5-8 χρόνια. Το πιο συνηθισμένο είναι η σχιζοφρένεια στα αγόρια. Τα κορίτσια είναι λιγότερο πιθανό να βιώσουν αυτή τη διαταραχή.

Η σχιζοφρένεια της πρώιμης και της προσχολικής ηλικίας χωρίζεται σε διάφορες μορφές:

• κακή ροή?
• συνεχώς-προ-συστατικό.
• υποτονική.

Κακοήθης μορφή στις πρώιμες και προσχολικές ηλικίες

Σε 1,5-2 χρόνια αρχίζει να αναπτύσσεταισχιζοφρένεια στο παιδί. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν την εξάλειψη της ψυχικής δραστηριότητας, τη μείωση του ενδιαφέροντος για παιχνίδια, την εξαφάνιση της συναισθηματικής προσκόλλησης και την επιθυμία επικοινωνίας. Ο ασθενής σταματά να διασκεδάζει με παιχνίδια. Τα παιχνίδια του αποτελούνται από μια μονότονη ταλάντευση, χτυπώντας με αντικείμενα εκτός από τα παιχνίδια (αδένες, chopsticks, σχοινιά).

Κάπου μέσα σε ένα χρόνο η κακοήθεια του ρεύματοςγίνεται πιο ορατή. Τα παιδιά σταματούν να ανταποκρίνονται σε ερωτήσεις, δεν αντιδρούν στον διαχωρισμό. Τα παιχνίδια τους γίνονται ακόμη σπάνια. Τα παιδιά διαταράσσονται από την οπτική αντίληψη, εμφανίζονται φόβοι. Σε δυο χρόνια, η κατάσταση των άρρωστων παιδιών μπορεί να βελτιωθεί ελαφρώς. Η σοβαρότητα όλων των παρατηρούμενων ύποπτων συμπτωμάτων μειώνεται, οι διεγέρσεις και οι φόβοι εξαφανίζονται, ο ύπνος βελτιώνεται. Μια έξαρση της σχιζοφρένειας συνήθως συμβαίνει με μια δεύτερη κρίση που σχετίζεται με την ηλικία, σε 7-8 χρόνια.

Συνεχώς προδοτική μορφή στα πρώτα και προσχολικά έτη

Για αυτή τη μορφή της σχιζοφρένειας είναι χαρακτηριστικότην εμφάνιση συμπτωμάτων της νόσου σε ηλικία 5-9 ετών. Τα παιδιά είναι ύποπτα και δυσπιστία. Μπορούν να αρνηθούν τη φιλία με άλλα παιδιά, υποστηρίζοντας ότι θα πάρουν όλα τα παιχνίδια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει μια παραληρητική στάση απέναντι στους γονείς.

Με τη μορφή συνεχώς αναμεμειγμένων, τα παιδιά μπορούν να φαντασθούν ακούσια. Όταν εμφανιστεί η ασθένεια, οι οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις. Ενώνονται από εμπειρίες που προκύπτουν σε ένα όνειρο.

Κακή μορφή σχιζοφρένειας στα πρώτα και προσχολικά έτη

Πώς να αναγνωρίσετε τη σχιζοφρένεια σε ένα παιδίρέοντας σε αυτή τη μορφή; Η ασθένεια αρχίζει κατά τη διάρκεια μιας κρίσης 3-4 ετών. Η εμφάνισή της προκαλείται από τέτοιους ψυχογενείς παράγοντες, όπως το χωρισμό με τη μητέρα και τον πατέρα μου, αλλάζοντας την κατάσταση. Η ασθένεια του παιδιού αναπτύσσεται αργά. Σταδιακά, ο κύκλος επικοινωνίας μειώνεται. Το παιδί έρχεται σε επαφή μόνο με συγκεκριμένα παιδιά. Αυτό οφείλεται στη μειωμένη ανάγκη επικοινωνίας.

Για την υποτονική μορφή της σχιζοφρένειας, οι ακόλουθες εκδηλώσεις εξακολουθούν να είναι χαρακτηριστικές:

• μειωμένη όρεξη.
• παραβίαση του ρυθμού ομιλίας.
• διαταραχές ύπνου.
• οι μη κινητοποιημένοι φόβοι που συνδέονται με τα παραμύθια, τις φαντασιώσεις, που στη συνέχεια συχνά προκαλούν την εμφάνιση ιδεών δίωξης.

Με τους γονείς το παιδί μέρος εύκολα. Ορισμένα παιδιά δεν αφήνουν τις μητέρες και τους μπαμπάδες να πάνε, αλλά αυτή η συμπεριφορά παρατηρείται μόνο εξαιτίας εμπειριών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα παιδιά εμφανίζουν σημάδια όπως η σκληρότητα, η κακία, η επιθετικότητα, ο σαδισμός.

Χαρακτηριστικά της σχιζοφρένειας στα παιδιά σχολικής ηλικίας

Χαρακτηριστικά της ψυχολογικής εικόνας της σχιζοφρένειαςτα παιδιά της σχολικής ηλικίας είναι ότι η ασθένεια εμφανίζεται ανεπαίσθητα και σιγά-σιγά ρέει. Μερικοί ασθενείς έχουν διαφορετικούς φόβους. Τα παιδιά ανησυχούν για τη ζωή τους και την υγεία των γονέων τους. Στην αρχή, οι εμπειρίες μπορούν να δικαιολογηθούν. Τότε χάνουν νόημα και δεν συνδέονται με οποιαδήποτε γεγονότα. Τα παιδιά χάνουν το ενδιαφέρον τους για μάθηση, παιχνίδια, υπάρχουν παραληρητικές ιδέες για την επιρροή των άλλων δυνάμεων.

Σε άλλα παιδιά, η ασθένεια είναι διαφορετική. Έρχονται με τον δικό τους φανταστικό κόσμο, ο οποίος απεικονίζεται στα σχέδια. Οι ασθενείς βυθίζονται τελείως στις φαντασιώσεις τους, ψιθυρίζουν κάτι, γκρινιάζουν, μόλις μεταπηδούν σε πραγματικά γεγονότα. Αυτά τα παιδιά παίζουν μόνοι τους, απαιτούν από τους άλλους να ονομάζονται φανταστικά ονόματα.

Χαρακτηριστικά της εφηβικής σχιζοφρένειας

Σε ορισμένες περιπτώσεις, πριν από την εμφάνισηασθένειες προκύπτουν προφητείες. Είναι παράλογη συμπεριφορά, ανεξήγητη συμπεριφορά, καταθλιπτικές ή μανιακές επιθέσεις. Μια παρόμοια κατάσταση στα παιδιά διαρκεί από αρκετές ημέρες έως αρκετές εβδομάδες.

Μετά από πρόδρομες μορφές σχιζοφρένειας σε εφήβουςπου προκαλούνται από σοβαρές συγκρούσεις με συμμαθητές, σκάνδαλα με γονείς, απόπειρες βίας. Η ασθένεια συμβαίνει με διάφορους τρόπους. Μερικοί από αυτούς μειώνουν τη δραστηριότητά τους, εξαφανίζονται τα ενδιαφέροντά τους και αυξάνονται οι συναισθηματικές και θωρακικές διαταραχές τους. Άλλοι έχουν εμμονή φόβους, σκέψεις, κλίσεις.

Διάγνωση της νόσου σύμφωνα με τα κριτήρια της ICD-10

Για τη δοκιμή της ασθένειας "σχιζοφρένεια" που θα μπορούσενα διεξάγεται σε εργαστήριο και να δείχνει ότι μια ασθένεια δεν αναπτύσσεται. Η διάγνωση γίνεται από γιατρούς λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια της αναθεώρησης ICD-10 (Διεθνής Ταξινόμηση των Νοσήσεων 10). Σύμφωνα με αυτά, η νόσος θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 2 συμπτώματα (των 5 τελευταίων σημείων που αναφέρονται παρακάτω) ή 1 σαφές σύμπτωμα (των πρώτων 4 σημείων):

• σιωπηλή επανάληψη σκέψεων στο κεφάλι.
• παραληρητική αντίληψη?
• ακουστικές ψευδαισθήσεις, εμφάνιση στο κεφάλι των φωνών άλλων ανθρώπων που συζητούν ή σχολιάζουν τη συμπεριφορά του ασθενούς.
• τρελές ιδέες?
• συνεχείς ψευδαισθήσεις οποιασδήποτε σφαίρας, που συνοδεύονται από ασταθείς ή ελλιπώς σχηματισμένες παραληρητικές ιδέες χωρίς σαφές συναισθηματικό περιεχόμενο ή από σταθερές, επικρατέστερες ιδέες.
• σπασμένη ομιλία που δεν έχει ούτε μία έννοια.
• η παρουσία διαταραχών όπως η σκλήρυνση, η διέγερση, η έλλειψη απαντήσεων στις ερωτήσεις που τίθενται, η κατάπληξη, ο αρνητισμός.
• αλλαγή συμπεριφοράς, απώλεια συμφερόντων στον κόσμο γύρω και επικοινωνία με άλλους ανθρώπους, απομόνωση.
• η παρουσία τέτοιων αρνητικών συμπτωμάτων όπως η απάθεια, η ανεπάρκεια ή η φτώχεια των συναισθημάτων, η κοινωνική απομόνωση και η κοινωνική αντιπαραγωγικότητα.

Διαφορική διάγνωση

Σχιζοφρένεια σε εφήβους και μικρά παιδιάπου εκδηλώνεται με τέτοια συμπτώματα που είναι εγγενή σε πολλές άλλες ασθένειες, επομένως, απαιτείται διαφορική διάγνωση. Τα καθήκοντα των ειδικών περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό της παρουσίας σωματικών, νευρολογικών και οργανικών ψυχικών διαταραχών, τοξικών ουσιών στο σώμα.

Εάν ένα παιδί έχει σχιζοφρένεια, τι πρέπει να κάνουν οι γονείς; Πρέπει να δουν έναν ειδικό για να λάβουν μια παραπομπή για πλήρη ιατρική εξέταση, συμπεριλαμβανομένων:

• επιθεώρηση ·
• γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος.
• ανάλυση ούρων.
• ΗΚΓ.
• έλεγχος για ναρκωτικές ουσίες και άλλες μελέτες (εάν είναι απαραίτητο).

Αρχές θεραπείας

Η διάγνωση της "σχιζοφρένειας" απαιτεί τη χρήση κλασικής θεραπευτικής αγωγής. Περιλαμβάνει τα παρακάτω βήματα:

• θεραπευτική θεραπεία
• σταθεροποίηση (μετά τη θεραπεία)
• υποστηρικτική θεραπεία.

Ο στόχος της θεραπείας είναι η εξάλειψη των συμπτωμάτων.ασθένειες (παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις, ψυχοκινητικές διαταραχές). Τα νευροληπτικά χρησιμοποιούνται στη θεραπεία - τα ψυχοτρόπα φάρμακα. Με τη θεραπεία σταθεροποίησης, συνταγογραφείται ένα φάρμακο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στο πρώτο στάδιο και είχε θετικό αποτέλεσμα. Το νευροληπτικό χρησιμοποιείται σε χαμηλότερη δόση μέχρι να εξαλειφθούν πλήρως τα συμπτώματα. Η θεραπεία συντήρησης εκτελείται από τα ίδια φάρμακα που έχουν εξαλείψει τις εκδηλώσεις της νόσου, αλλά σε πολύ χαμηλότερες δόσεις για να αποφευχθεί η υποτροπή.

Η βλάβη της θεραπείας και η ανάγκη χρήσης ψυχοκοινωνικών θεραπειών

Η διάγνωση της σχιζοφρένειας είναι χρόνια.απογοήτευση. Οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις για τους περισσότερους ασθενείς είναι απαισιόδοξες. Ωστόσο, λόγω των αντιψυχωτικών φαρμάκων, είναι δυνατό να βελτιωθεί η κατάσταση των ασθενών. Τα νευροληπτικά χρησιμοποιούνται ευρέως στη θεραπεία της σχιζοφρένειας στα παιδιά. Ταυτόχρονα, η επίδραση των ναρκωτικών στο σώμα των παιδιών δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή. Η χρήση ναρκωτικών προκαλεί μερικές φορές σοβαρές παρενέργειες. Έτσι, η θεραπεία απέχει πολύ από μια ασφαλή διαδικασία, αλλά δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί.

Ζημία από ψυχοτρόπα φάρμακα - ένα από ταχαρακτηριστικά της θεραπείας της νόσου. Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η ανάγκη εφαρμογής ψυχοκοινωνικών θεραπειών. Αυτά περιλαμβάνουν την κατάρτιση των κοινωνικών δεξιοτήτων, την οικογενειακή παρέμβαση, την τοποθέτηση των ασθενών σε ειδικά σχολεία.

Εν κατακλείδι, αξίζει να σημειωθεί ότι η σχιζοφρένειαένα παιδί των οποίων τα συμπτώματα είναι διαφορετικά είναι συνήθως μια κληρονομική πάθηση. Ωστόσο, μελέτες δείχνουν ότι δεν είναι όλες οι περιπτώσεις γέννησης μονόζυγους δίδυμους και τα δύο παιδιά αρρωσταίνουν με σχιζοφρένεια. Αυτό επιβεβαιώνει ότι η πιθανότητα εμφάνισής της επηρεάζεται όχι μόνο από γενετικούς παράγοντες. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα σχιζοφρένειας, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Η πάθηση απαιτεί διάγνωση (σε περίπτωση ασθένειας "σχιζοφρένειας", δεν γίνεται ειδική δοκιμασία στο εργαστήριο, λαμβάνεται υπόψη η κλινική εικόνα, γίνονται παραπόνοι, γίνονται εξετάσεις αίματος και ούρων, προγραμματίζονται πρόσθετες μελέτες). Η νόσος χρειάζεται επίσης μακροχρόνια θεραπεία και χρήση φαρμάκων κατά της υποτροπής μετά την εξάλειψη των συμπτωμάτων.