Το άζωτο ανήκει στην 15η ομάδα (σύμφωνα με την παλιάταξινόμηση - στην κύρια υποομάδα της 5ης ομάδας), την 2η περίοδο κάτω από τον 7ο ατομικό αριθμό στο περιοδικό σύστημα χημικών στοιχείων και χαρακτηρίζεται από το σύμβολο Ν. Η μοριακή μάζα του αζώτου είναι 14 kg / mol.

Το άζωτο ως απλή ουσία είναι ακανονικές συνθήκες, ένα αδρανές διατομικό αέριο, το οποίο δεν έχει χρώμα, δεν έχει γεύση, δεν έχει οσμή. Μέρος αυτού του αερίου είναι η ατμόσφαιρα της Γης. Το μοριακό βάρος του αζώτου είναι 28. Η λέξη "άζωτο" στα ελληνικά σημαίνει "άψυχο".

Στη φύση, τα μόρια αερίου αποτελούνται από σταθεράισότοπα στα οποία η μοριακή μάζα αζώτου είναι 14 kg / mol (99,635%) και 15 kg / mol (0,365%). Εκτός της ατμόσφαιρας της γης, βρίσκεται στη σύνθεση των νεφελωμάτων αερίων, στην ατμόσφαιρα του Ήλιου, διαστρικό διάστημα, στους πλανήτες Ποσειδώνα, Ουρανός και ούτω καθεξής. Είναι το τέταρτο στο ηλιακό σύστημα που εξαπλώνεται μετά από στοιχεία όπως το υδρογόνο, το ήλιο, το οξυγόνο. Τεχνητά παραγόμενα ραδιενεργά ισότοπα, στα οποία η γραμμομοριακή μάζα αζώτου είναι από 10 kg / mol έως 13 kg / mol και επίσης από 16 kg / mol και έως 25 kg / mol. Όλα αφορούν βραχύβια στοιχεία. Το πιο σταθερό ισότοπο, στο οποίο η γραμμομοριακή μάζα του αζώτου είναι 13 kg / mol, έχει δεκαπενταετή ημιζωή.

Ο βιολογικός ρόλος αυτού του αερίου είναι τεράστιος, διότιείναι ένα από τα κύρια στοιχεία από τα οποία προστίθενται νουκλεϊκά οξέα, πρωτεΐνες, νουκλεοπρωτεΐνες, χλωροφύλλη, αιμοσφαιρίνη και άλλες σημαντικές ουσίες. Τόσο σταθερά ισότοπα όσο και μοριακή μάζα αζώτου 14 kg / mol και 15 kg / mol εμπλέκονται στην ανταλλαγή αζώτου. Για το λόγο αυτό, μια τεράστια ποσότητα δεσμευμένου αζώτου περιέχει ζωντανούς οργανισμούς, «νεκρά» οργανικά και διασκορπισμένη ύλη των ωκεανών και των θαλασσών. Και στο μέλλον, ως αποτέλεσμα των διεργασιών αποσύνθεσης και αποσύνθεσης της οργανικής ύλης που περιέχει άζωτο, σχηματίζονται εναποθέσεις οργανικών ουσιών που περιέχουν άζωτο όπως, για παράδειγμα, αλάτι.

Το άζωτο από την ατμόσφαιρα μπορεί να δεσμευτεί και να μετατραπεί σεεύπεπτες μορφές, για παράδειγμα, ενώσεις αμμωνίου, περίπου 160 είδη μικροοργανισμών, που συνίστανται κυρίως σε συμβιωτική σύνδεση με ανώτερα φυτά, παρέχοντάς τους αζωτούχα λιπάσματα και, κατά μήκος της τροφικής αλυσίδας, φτάνουν σε φυτοφάγα ζώα και αρπακτικά ζώα.

Στο εργαστήριο, το άζωτο παράγεται απόαντίδραση της αποσύνθεσης του νιτρώδους αμμωνίου. Ως αποτέλεσμα, λαμβάνεται ένα μείγμα αερίου με αμμωνία, οξυγόνο και οξείδιο του αζώτου (Ι). Ο καθαρισμός του πραγματοποιείται με διαβίβαση του προκύπτοντος μίγματος πρώτα διαμέσου ενός διαλύματος θειικού οξέος, στη συνέχεια θειικού σιδήρου και εν συνεχεία επί θερμού χαλκού. Ένας άλλος τρόπος απόκτησης του στο εργαστήριο είναι να περάσει η αμμωνία πάνω από το οξείδιο του χαλκού (II) σε θερμοκρασία περίπου 700 βαθμών Κελσίου.

Σε βιομηχανική κλίμακα, παράγεται άζωτο περνώνταςαέρα πάνω από ζεστό οπτάνθρακα, αλλά όχι καθαρό προϊόν που σχηματίζεται, και πάλι το μίγμα, αλλά με ευγενή αέρια και διοξείδιο του άνθρακα, το λεγόμενο «αέρα» ή «αναγεννητική» αερίου. Είναι μια πρώτη ύλη για την χημική σύνθεση και καύσιμα. Επίσης, από την «γεννήτρια» αέριο άζωτο μπορεί να ανακτηθεί, για αυτό η απορρόφηση του μονοξειδίου του άνθρακα διεξάγεται. Η δεύτερη μέθοδος παραγωγής αζώτου στη βιομηχανία - κλασματική απόσταξη του υγρού αέρα.

Υπάρχουν επίσης μέθοδοι όπως η μεμβράνη και ηδιαχωρισμό αερίου προσρόφησης. Είναι δυνατόν να ληφθεί ατομικό άζωτο, είναι πολύ πιο δραστικό από το μοριακό άζωτο, είναι ικανό, για παράδειγμα, να αντιδρά υπό συνήθεις συνθήκες με φωσφόρο, θείο, αρσενικό, μέταλλα. Οι ενώσεις αζώτου χρησιμοποιούνται ευρέως στη βιομηχανία, από τις οποίες παράγονται λιπάσματα, εκρηκτικά, φάρμακα, βαφές και ούτω καθεξής. Στη βιομηχανία πετροχημικών, φυσούν τους αγωγούς, ελέγχουν την εργασία τους υπό πίεση. Στο μεταλλευτικό συγκρότημα, με τη βοήθειά του, δημιουργείται ένα περιβάλλον που προστατεύεται από έκρηξη στα ορυχεία, απλώνονται τα στρώματα των βράχων. Στα ηλεκτρονικά, διοχετεύονται σε συγκροτήματα στα οποία η παραμικρή οξείδωση με οξυγόνο, που περιέχεται στον αέρα, είναι απαράδεκτη.