Η μοριακή μάζα εκφράζεται από το άθροισμα των μαζών των ατόμων,εισερχόμενοι σε ένα μόριο της ύλης. Συνήθως εκφράζεται σε amu, (ατομικές μονάδες μάζας), μερικές φορές ονομάζεται dalton και δηλώνεται με D. Για 1 amu. σήμερα παίρνει το 1/12 της μάζας C¹² άτομο άνθρακα, το οποίο ως προς τη μάζα είναι 1.66057.10^-27 kg.

Έτσι, η ατομική μάζα υδρογόνου, ίση με 1, δείχνει ότι το άτομο υδρογόνου Η¹ 12 φορές ελαφρύτερο από ένα άτομο άνθρακα C¹². Πολλαπλασιασμός του μοριακού βάρους της χημικής ένωσης κατά 1.66057.10^-27, λαμβάνουμε την τιμή της μάζας του μορίου σε χιλιόγραμμα.

Στην πράξη, ωστόσο, χρησιμοποιούν πιο βολικόMn = M / D, όπου M είναι η μάζα του μορίου στις ίδιες μονάδες μάζας με το D. Το μοριακό βάρος του οξυγόνου, εκφρασμένο σε μονάδες άνθρακα, είναι 16 x 2 = 32 (το μόριο οξυγόνου είναι διατομικό). Με τον ίδιο τρόπο, τα μοριακά βάρη άλλων ενώσεων υπολογίζονται επίσης σε χημικούς υπολογισμούς. Η μοριακή μάζα του υδρογόνου, στην οποία το μόριο είναι επίσης διατομικό, είναι, αντίστοιχα, 2 x 1 = 2.

Η μοριακή μάζα είναι χαρακτηριστικό του μέσου όρουμάζα του μορίου, λαμβάνει υπόψη την ισοτοπική σύνθεση όλων των στοιχείων που σχηματίζουν μια δεδομένη χημική ουσία. Αυτός ο δείκτης μπορεί επίσης να προσδιοριστεί για ένα μίγμα αρκετών ουσιών των οποίων η σύνθεση είναι γνωστή. Συγκεκριμένα, η μοριακή μάζα του αέρα μπορεί να θεωρηθεί ίση με 29.

Προηγουμένως, η έννοια ενός μορίου γραμμαρίου χρησιμοποιήθηκε στη χημεία. Σήμερα η ιδέα αυτή αντικαθίσταται από ένα mole - η ποσότητα της ουσίας που περιέχει τον αριθμό σωματιδίων (μόρια, άτομα, ιόντα) ίση με τη σταθερά Avogadro (6,022 χ 10²³). Μέχρι τώρα, ο όρος "μοριακό (μοριακό) βάρος" χρησιμοποιείται επίσης παραδοσιακά. Αλλά, σε αντίθεση με το βάρος, που εξαρτάται από τις γεωγραφικές συντεταγμένες, η μάζα είναι μια σταθερή παράμετρος, επομένως είναι ακόμα πιο σωστό να χρησιμοποιούμε αυτή την έννοια.

Η μοριακή μάζα του αέρα, όπως και άλλα αέρια,μπορεί να βρεθεί με τη βοήθεια του νόμου του Avogadro. Αυτός ο νόμος δηλώνει ότι υπό τις ίδιες συνθήκες, ο ίδιος αριθμός μορίων υπάρχει στους ίδιους όγκους αερίων. Λόγω αυτού, σε μια ορισμένη θερμοκρασία και πίεση, το mole του αερίου θα καταλαμβάνει τον ίδιο όγκο. Δεδομένου ότι αυτός ο νόμος πληρούται αυστηρά για ιδανικά αέρια, ένα γραμμάριο αέριο που περιέχει 6,022 x 10²³ μόρια, καταλαμβάνει στους 0 ° Ο και πίεση 1 ατμόσφαιρα σε όγκο ίσο με 22.414 λίτρα.

Μοριακή μάζα αέρα ή οποιαδήποτε άλληαερίων ουσιών έχει ως εξής. Καθορίζεται από την μάζα ενός γνωστού όγκου του αερίου σε μια ορισμένη πίεση και θερμοκρασία. Στη συνέχεια διορθώνονται για τη μη ιδανικότητα του πραγματικού φυσικού αερίου και χρησιμοποιώντας την εξίσωση PV Clapeyron = RT δεδομένο όγκο στις συνθήκες πίεση 1 ατμόσφαιρας και 0 ° C. Στη συνέχεια, γνωρίζοντας τον όγκο και τη μάζα υπό αυτές τις συνθήκες για ένα ιδανικό αέριο, είναι εύκολο να υπολογιστεί το βάρος των 22.414 λίτρων και τα είδη αερίου δοκιμής , δηλαδή το μοριακό βάρος του. Έτσι, προσδιορίστηκε η μοριακή μάζα του αέρα.

Αυτή η μέθοδος δίνει αρκετά ακριβείς τιμέςμοριακές μάζες, οι οποίες μερικές φορές χρησιμοποιούνται ακόμη και για τον προσδιορισμό των ατομικών μαζών των χημικών ενώσεων. Για μια κατά προσέγγιση εκτίμηση του μοριακού βάρους, το αέριο θεωρείται συνήθως ιδανικό και δεν γίνονται άλλες διορθώσεις.

Η παραπάνω μέθοδος χρησιμοποιείται συχνά για τον προσδιορισμό των μοριακών βαρών των πτητικών υγρών.